Sortowanie
Źródło opisu
Katalog centralny
(13)
Forma i typ
Książki
(13)
Poradniki i przewodniki
(3)
Dostępność
dostępne
(13)
Placówka
BD40 (Suwalska 11)
(1)
WP130 (św. Wincentego 85)
(12)
Autor
Kowalewska Barbara
(5)
Głażewski Michał
(4)
Kowalewska Barbara (tłumacz)
(3)
Murzyn Andrzej
(2)
Śliwerski Bogusław (1954- )
(2)
Carlgren Frans (1925- )
(1)
Edelglass Stephen
(1)
Eller Helmut (1935- )
(1)
Glasl Friedrich (1941- )
(1)
Jaffke Christoph (1939- )
(1)
Jaffke Freya
(1)
Klingborg Arne (1915-2005)
(1)
Köhler Henning (1951- )
(1)
Maier Magda
(1)
Mazurkiewicz Tomasz
(1)
Neider Andreas (1958- )
(1)
Patzlaff Rainer (1943- )
(1)
Rittelmeyer Christian (1940- )
(1)
Schuberth Ernst (1939- )
(1)
Semeniuk Irena
(1)
Rok wydania
2010 - 2019
(6)
2000 - 2009
(6)
1990 - 1999
(1)
Okres powstania dzieła
1801-1900
(1)
1901-2000
(1)
Kraj wydania
Polska
(13)
Język
polski
(13)
Temat
Pedagogika waldorfska
(6)
Dziecko
(3)
Nauczanie początkowe
(2)
Pedagogika
(2)
Antropozofia
(1)
Dojrzałość szkolna
(1)
Dzieci
(1)
Języki
(1)
Konflikt
(1)
Lęk
(1)
Matematyka
(1)
Nauczanie
(1)
Nauka
(1)
Nauka mówienia
(1)
Oko
(1)
Oświata
(1)
Pedagogika wczesnoszkolna
(1)
Percepcja wzrokowa u dzieci
(1)
Steiner, Rudolf (1861-1925)
(1)
Stosunki interpersonalne
(1)
Teatr lalek
(1)
Telewizja
(1)
Telewizja i dzieci
(1)
Teoria poznania
(1)
Uczniowie klas początkowych
(1)
Uzależnienie od telewizji
(1)
Widzenie
(1)
Wychowanie
(1)
Wychowanie przedszkolne
(1)
Wychowawstwo
(1)
Środki masowego przekazu
(1)
Gatunek
Poradnik
(3)
Podręcznik
(2)
Scenariusze imprez okolicznościowych
(1)
13 wyników Filtruj
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 11779 (1 egz.)
(dostępność ok. 15.11.2021)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Bibliogr. s. 111. Indeks.
Książka szkicuje naukowo-teoretyczne i filozoficzne podstawy metody fenomenologicznej, z której korzysta się w naukach przyrodniczych i której używa się w nauczaniu poszczególnych przedmiotów w szkołach waldorfskich.Przedmowa do wydania polskiegoByć może, mimo wielu niezwykłych osiągnięć współczesnej nauki, niejeden Czytelnik tej książki zadawał sobie pytania: "Czy jedyną formą poznania świata i siebie samego, która może zadowolić współczesnego człowieka, jest poznanie naukowe rozwijane w jego obecnej postaci? Czy nie istnieje inna forma poznania, spełniająca warunki, do których przywiązujemy dziś tak dużą wagę: poznania opartego na doświadczeniu, którego wyniki można przekazywać w zrozumiałej formie innym ludziom, rozwijanego przy użyciu wyraźnie określonych metod badawczych, dostępnych każdemu, kto chce podążyć tą drogą badawczą; poznania, którego wyniki rzeczywiście wzbogacają nasze rozumienie poznawanego i mają wartość dla codziennego życia oraz poszerzają i pogłębiają nasze spojrzenie na nie; poznania, które wyrasta z dotychczasowego toku rozwoju kultury ludzkiej i nie stoi w sprzeczności z duchowymi potrzebami człowieka, lecz w naturalny sposób stwarza dla nich miejsce?". Być może niejeden z tych, którzy zadali sobie te pytania, zdecydował się porzucić współczesne poznanie, uznawszy, że nie tylko nie zaspokaja ono jego głębszych potrzeb, lecz wręcz z nimi koliduje.Książka Przezwyciężając dualizm. Zaślubiny myślenia i dostrzeżeń przedstawia taką alternatywną drogę poznawczą. Autorzy pokazują, że istnieje poznanie równie precyzyjne jak to, które jest obecnie najszerzej rozwijane, nie neguje przy tym jego rzeczywistych odkryć i osiągnięć, a potrafi je wręcz ukazać w nowym świetle, nie jest obarczone błędami w postaci redukcjonizmu, intelektualistycznej abstrakcyjności, materializmu i eliminowania z czynności poznawczej wykonującego ją człowieka. W istocie oba ujęcia wyrastają z tego samego pnia kultury nowożytnej, jednak podejście autorów niniejszej publikacji konsekwentnie urzeczywistnia ideały poznania, dbając o dostosowanie metody poznawczej do przedmiotu poznania i pozostawanie zawsze w obszarze dostępnych człowiekowi doświadczeń.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 16313 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Tyt. oryg.: Der Klassenlehrer an der Waldorfschule, 1998.
Bibliogr. s. 165-175.
Książka w swojej obecnej formie zwraca się przede wszystkim do rodziców, którzy zapisali dziecko do szkoły waldorfskiej i chcieliby uzyskać rozeznanie w zakresie działania nauczyciela wychowawcy. Pragnie ona stać się dla Czytelników źródłem informacji oraz zachętą do współpracy ze szkołą. Równocześnie może być traktowana jako swoisty przewodnik po pierwszych ośmiu latach szkolnej nauki. Podczas tych lat nauczyciel wychowawca w szkole waldorfskiej naucza, prowadzi i opiekuje się "swoją" klasą i w tym czasie wewnętrznie bardzo mocno zżywa się z dziećmi i ich rodzicami. Kolejne klasy - lata nauki z coraz to nowymi cyklami zajęć, zadaniami i ciągłymi zmianami rozwojowymi dzieci - przedstawiłem w taki sposób, by Czytelnik w miarę możliwości mógł się "wczuć" w różne sytuacje i ostatecznie stworzył sobie własny obraz nauczyciela wychowawcy i jego pracy. Każda kolejna klasa ze swoją specyfiką została przedstawiona jako pewna zamknięta całość - od pierwszego zebrania rodziców jeszcze przed rozpoczęciem zajęć szkolnych aż po zakończenie ósmego roku nauki. Opisy mogą także przydać się rodzicom na początku każdego nowego roku szkolnego jako pomoc w orientacji...Helmut Eller
Przedmowa * 1. Prolog. Początek szkoły * Początek wzajemnego zaufania * Pierwsze zebranie rodzicielskie * Uroczyste przyjęcie do grona uczniowskiego * Pierwsza lekcja –„Przyszliście tu, bo chcecie się uczyć” * 2. Zajęcia główne i zasada cykliczności * Zajęcia w cyklach jako pedagogika celów dalekich * Zajęcia główne – wewnętrzny oddech i artystyczny sposób prowadzenia lekcji * Część rytmiczna * Część powtórzeniowa * Część główna * Część pisemna * Część opowieściowa * Czy opowiadać baśnie w pierwszej klasie? * Lekcje przedmiotowe, ćwiczenia i zajęcia wyrównawcze * 3. Pierwszy rok nauki szkolnej * Pierwsze cykle zajęć * Rysowanie form * Spojrzenie na pierwszy cykl nauki pisania * Dzieci wykonują pierwsze rachunki * Podsumowanie * Różnorakie zadania nauczyciela wychowawcy w pierwszym roku nauki szkolnej * Nauczyciel wychowawca zna się też na malowaniu? * „Treściwe opowieści” – daleki świat staje się ojczyzną * „Opowieści moralne” – dobre ćwiczenie dla wszystkich * Zabawowa gimnastyka * Kącik pór roku * Organizacja czasu adwentu * Nowe pomysły na metodykę zajęć – „mobilna klasa” * Na zakończenie pierwszego roku nauki * Dla rodziców świadectwo-charakterystyka – dla dzieci świadectwo-sentencja * Zakończenie roku zaczyna się od rodziców * Ostatnie dni szkoły z pierwszoklasistami * 4. Rodzice i nauczyciele pracują razem. Kiedy pojawiają się problemy * Jak bardziej zaangażować rodziców w życie klasy? * Inscenizacja teatralna – szczególna okazja do tworzenia wspólnoty * O wielkości klasy w szkołach waldorfskich * Gdy pojawiają się pierwsze problemy z dziećmi... * A jeśli mimo wszystko występują konflikty? Ewentualne niesnaski i problemy * Kiedy ciche pragnienia się nie spełniają * Kiedy występują niesnaski, o których nie chciałoby się mówić * Kiedy dziecko skarży się w domu * Kiedy pojawia się niezadowolenie odnośnie do prowadzenia lekcji * Kiedy dziecko nie może dojść do ładu ze swoim nauczycielem * 5. Drugi rok nauki * Ponowne spotkanie pierwszego dnia szkoły * Cykliczne zajęcia główne * Rysowanie form * Bajki i legendy – żartobliwe i pouczające * Nauka pisania * Ćwiczenie czytania – razem w pierwszej czytance * Przejście do pisma ręcznego – litery podają sobie ręce * Tworzenie dobrych podstaw w rachunkach * Część rytmiczna w kolejnych latach nauki szkolnej * 6. Wymagania i oczekiwania wobec nauczyciela wychowawcy. * Współpraca w kolegium nauczycielskim * Co znaczy być „autorytetem”? * Uczyć się uczyć od życia * Uczeń, zawsze uczeń... * Wgląd w antropozoficzną naukę o człowieku * Liczy się usposobienie wewnętrzne * Tworzenie dokładnego obrazu dzieci * Omawianie klasy – powstaje wspólny obraz * Praca konferencyjna w szkole waldorfskiej * 7. Trzeci rok nauki szkolnej * Dzieci docierają do „Rubikonu” * Materiał do opowiadania: ze Starego Testamentu * Cykle zajęć trzeciego roku * Cykl zajęć o uprawie roli: „Od ziarna do chleba” * Cykl zajęć „Rzemiosło i budownictwo”: ręce mistrza przy pracy * Matematyka realistyczna: wychowanie do dzielności życiowej * Kolejny krok w nauce języka ojczystego * Początki gramatyki * Różne typy pisma i kroju liter – niemieckie pismo odręczne i fraktura * Znaczenie mowy ojczystej * Uroczystości comiesięczne * 8. Czwarty rok nauki szkolnej * Sytuacja wewnętrznego przełomu * Materiał do opowiadania: mitologia ludów północnoeuropejskich * i aliteracja w Eddzie * Cykle zajęć czwartego roku * Nauka o człowieku i zwierzętach. * O pionowej pozycji ciała i zadaniach naszych dłoni * „Krajoznawstwo” jako proces oddychania duszy * Historia: upływ czasu w przestrzeni * Jak postępuje praca na innych cyklach zajęć? * Bilans na koniec czwartego roku * 9. Nauczyciel wychowawca i jego przygotowanie * Nowy rok szkolny * Nowy tydzień i nowy cykl zajęć * Codzienne przygotowanie przed lekcjami * Codzienne spojrzenie wstecz na przeprowadzone lekcje * Przygotowanie wieczorne * 10. Piąty rok nauki * Wkroczenie w stopień średni szkoły * Nowe cykle zajęć – spojrzenie do wewnątrz i na zewnątrz * Skok w historię kultur starożytnych * Zanurzamy się w świat mitologii greckiej * Botanika – mądrość rządząca przyrodą * Następne cykle zajęć * Pierwszy wyjazd z klasą * 11. Szósty rok nauki szkolnej * Wewnętrzne i zewnętrzne przełomy w dwunastym roku życia * Nowe cykle zajęć – spojrzenie na otaczający świat * Z pierwszego cyklu zajęć z fizyki * Przeżycia na pierwszych zajęciach z nauki o skałach * Geometria – od teraz już z cyrklem i linijką * Co należy przemyśleć według programu nauczania? * 12. Siódmy rok nauki szkolnej * Wewnętrzna i zewnętrzna sytuacja uczniów * Nowe cykle zajęć – dopełnić obraz świata * Z pierwszego cyklu zajęć z chemii * Elementy nauki o żywieniu i higieny * Materiał do opowiadania z etnologii: dziś ważniejszy niż kiedykolwiek * Nowe akcenty w pozostałych cyklach zajęć * 13. Ósmy rok nauki szkolnej * Przez osiem lat ten sam nauczyciel? * Wewnętrzna sytuacja młodzieży * Cykl zajęć z anatomii * Temperamenty na stylistyce języka ojczystego * Przedstawienie temperamentów na lekcji * Pierwszy podsumowujący ogląd fenomenów i dalsze ich zagadnienia * Stylistyka i temperamenty * Wzajemne oddziaływanie na siebie temperamentów * Jak się sprawy mają w innych cyklach zajęć * Zakończenie wspólnego czasu uczniów i nauczyciela wychowawcy * Inscenizacja sztuki teatralnej na zakończenie * Prace roczne * Pożegnanie z okresem dydaktycznego wychowawstwa * Rok wolnego dla nauczyciela wychowawcy? * 14. Epilog * Suplement: sentencje poranne na rozpoczęcie zajęć głównych * Sentencja poranna dla klas I–IV * Sentencja poranna dla klas V–XII
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 16413, 15750 (2 egz.)
Brak okładki
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 3487 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Bibliogr. s. 163-172.
Książka jest rezultatem dialogu. Czytelnik znajdzie w niej różne stanowiska i odmienne punkty widzenia odnośnie do rozmaitych zagadnień. Pierwotnie chodziło o publikację, która przedstawiałaby stan aktualnej dyskusji naukowej na temat nauczania języków obcych w szkole na poziomie nauczania początkowego.Przykłady dydaktyczne są świadomie przytaczane tylko z języka angielskiego, który jako język obcy jest najpowszechniej nauczany w klasach początkowych w szkołach europejskich. Można je jednak bez żadnego problemu odnieść także do francuskiego i rosyjskiego, korzystając z kompendiów i prezentacji, pochodzących z doświadczeń dydaktycznych szkół waldorfskich.W tej książce słowo nauczyciel jest używane w znaczeniu człowiek, dokładniej: człowiek nauczający i wychowujący.Szkoły waldorfskie znane są z tego, że już od 1919 roku nauczają od pierwszej klasy dwóch języków obcych. Fundamentem, na którym opiera się waldorfska metoda nauczania tego przedmiotu podczas trzech pierwszych lat nauki szkolnej, jest bardzo silna u małych dzieci - i utrzymująca się jeszcze do mniej więcej dziewiątego roku życia - potrzeba naśladowania. Dzieci uczą się języków obcych w taki sam sposób jak języka ojczystego: przez słowo mówione. Na lekcjach prowadzą krótkie dialogi, śpiewają piosenki, recytują wierszyki, odgrywają scenki teatralne itp. Małe dzieci posiadają niezwykle silną umiejętność zapamiętywania dźwięków słów. Ich narządy artykulacyjne są niesłychanie plastyczne, dzięki czemu potrafią odtwarzać, pod względem fonetycznym bezbłędnie, to, co usłyszały.Wyniki nauczania okazują się najlepsze wtedy, kiedy przyswajanie dźwięków obcej mowy ma formę zabawy połączonej z ruchem ciała. Elementy gramatyki oraz pisanie niewielkich obcojęzycznych tekstów wprowadza się w szkołach waldorfskich dopiero w czwartej klasie, to znaczy w wieku dziewięciu-dziesięciu lat.Przykłady, z których korzystają autorzy książki, zaczerpnięto z języka angielskiego, jest to bowiem w programie europejskich szkół podstawowych najczęściej nauczany język obcy.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 16010 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Bibliogr. s. 134-[137].
Freya Jaffke przedstawia Państwu jeden z charakterystycznych rodzajów codziennych zabaw w przedszkolu waldorfskim - teatrzyk lalek. Rozpoczyna od najprostszych improwizowanych zabaw, w których uczestniczą tylko własne rączki dziecka, następnie prezentuje zabawy z udziałem zabawek zrobionych na poczekaniu "z niczego": z odrobiny runa owczego, chusteczki lub patyczka, kończy zaś na opisach przedstawień z własnoręcznie wykonanymi marionetkami i pacyn­kami, przedstawień, w których animatorami są wychowawczynie przedszkolne, najstarsze przedszkolaki oraz dzieci w wieku szkolnym, a które poprzedza zawsze okres długich i starannych przygotowań.Teatrzyk lalek stanowi jedynie pewien specyficzny rodzaj codziennej zabawy w przedszkolu waldorfskim.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 17739 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Bibliogr. s. 137-139.
Niniejsza książka opisuje przede wszystkim osłabienie działania Anioła w odniesieniu do "fundamentu bytu", to znaczy do ciała fizycznego. Książka, którą napisałem później (Jakie błędy popełniliśmy?), ukazuje natomiast drugą stronę osobowości opisywanych tu dzieci: całkowitą odporność na duchową korupcję, ich godną podziwu odwagę, z którą osłaniają i bronią obecnych w sobie sił niebios, ich niezłomność w walce o to, aby się nie dać ugiąć, dopasować i by, nie zważając na ryzyko, rzucać ziarno na zasiew nowej kultury, kultury bezwzględnie koniecznej - o ile Ziemia ma nadal pozostać planetą możliwą do zamieszkiwania przez ludzi. Zwróćmy uwagę na to, jakie idee i projekty powstają w głowach dzieci, których zachowanie wykazuje "odstępstwa od normy". Zauważmy, że pomimo braku doceniania wybitnych uzdolnień duszy tych dzieci przez dzisiejsze społeczeństwo, w którym liczy się wydajność produkcyjna, są one niezwykle cenne i konieczne, aby właśnie dla tego społeczeństwa stworzyć humanitarne perspektywy na przyszłość. Czy to wszystko jest przypadkiem, zbiegiem okoliczności? No cóż... Czytelników, którzy mnie nie znają, chciałbym jeszcze zapewnić, że na kartach tej książki nie będą nauczani religii, mimo iż jest w niej mowa o Aniołach. Postaram się wykazać zasadność rehabilitacji pojęcia "Anioł" i sądzę, że również ci z Państwa, którzy są sceptykami, będą mogli je zaakceptować. Niniejsza książka ukazała się po raz pierwszy w 1994 roku. Do tej pory sprzedano w Niemczech około 20 000 egzemplarzy i przetłumaczono ją na kilka języków (na język niderlandzki, włoski, francuski oraz angielski). Można więc powiedzieć, że książka była - skromnym, ale jednak - sukcesem wydawniczym. Wielokrotnie spotykałem się z opinią, że żadna z moich publikacji nie odwołuje się do praktyki w tak dużym stopniu jak właśnie ta. Z owym stwierdzeniem mogę się zgodzić jedynie po części. Jeśli do pojęcia praktyki włączymy poziom, który określę jako "działanie we własnym wnętrzu" - a takie jest centralne zamierzenie antropozofii - to książki napisane przeze mnie później, pt. "Schwierige" Kinder gibt es nicht (Nie ma dzieci trudnych) oraz Was haben wir nur falsch gemacht? (Jakie błędy popełniliśmy?), zawierają z całą pewnością więcej wskazówek praktycznych, a także ćwiczenia.W książce O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych podaję również pewne ćwiczenia, ale jest to przede wszystkim napisany językiem powszechnie zrozumiałym podręcznik do pedagogiki i psychologii zmysłów, który na kilka spraw kładzie, jak sądzę, nowe akcenty.
Uwagi do piątego wydania * Przedmowa do pierwszego wydania * Zasady praktyki wychowawczej opartej na podstawach duchowych * Pomoc ze świata nocy * Czy Anioł odpowiada? * Pytania Strażnika na moście * Gdy ciało jest dla duszy zbyt zimne * Chłodna głowa i gorące serce * Wychowanie moralne * Postrzeganie jako proces twórczy * Naśladowanie i pragnienie dobra * Na tropie zmysłu życia * Uwagi wstępne * „Prazadowolenie” * Uwagi na marginesie dotyczące trudnego tematu zmysłu życia * Pozytywny, spokojny stan jawy oraz dobro jako podstawa świata * Rytmy życiowe a zaufanie wobec bytu * Dziecko nerwowe i niespokojne * Pielęgnowanie zmysłu życia jako oswobodzenie oddechu * Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: tolerancja * Na tropie zmysłu dotyku * Skóra jako narząd zmysłowy * Uwagi dotyczące postrzegania dotykiem * „Uczucie bycia przenikniętym Bogiem” * Zmysł dotyku a zainteresowanie światem: * różnica – rezonans – oczywistość * Wiedza o człowieku a praktyka wychowawcza * Co to znaczy „rozumieć...”? * Stosunek do świata wyrażający miłość * Bliskość a niebezpieczeństwo zranienia * „Ja cielesne posiadające granice przestrzenne” * Przybycie na Ziemię * Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: troskliwość * Tajemny uraz dziecka lękliwego * Zmysły cielesne i zmysły społeczne – o lękach nabytych * Dziecko lękliwe i niepewne – obserwacje * Przygotowanie do snu i początek dnia * Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: „pozytywne spojrzenie” * Dziecko lękliwe i niepewne – dalsze obserwacje * Podsumowanie: postępowanie z dziećmi niespokojnymi i lękliwymi * Na tropie zmysłu ruchu oraz zmysłu równowagi * Uwagi wstępne * „Doznanie swobody w obszarze własnej duszy” * Uczucie „autonomiczności” * Ukryty kompozytor * O subtelnym nastrojeniu duszy * Postać duszy: postać stworzona z ruchu * Zdolność do współodczuwania * Niesłuszne wnioski wyciągane w utrudnionych warunkach rozwojowych * Dziecko smutne i skłonne do pogrążania się w sobie: charakterystyka ukrytych zaburzeń zmysłu ruchu * Podłoże: słabe naśladowanie we wczesnym dzieciństwie * Muśnięte przez Anioła: nieświadome tęsknoty dziecka * Postępowanie z dziećmi smutnymi i skłonnymi do pogrążania się w sobie * Mowa ukształtowana – gest, który ma sens * Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: siła współodczuwania * Zmysł równowagi * Oswobodzenie ramion i dłoni * Zmysł równowagi a umiejętność wydawania sądów :48:34 * Równowaga duszy a zmysł równowagi * „Umiejętność chodzenia jako dar łaski”: kierownicza rola zmysłu równowagi * Równowaga duszy a poczucie własnej wartości * Wskazówki wychowawcze w postępowaniu z dziećmi smutnymi i skłonnymi do pogrążania się w sobie * Zakończenie: pedagogika a etyka * Wykaz literatury przedmiotu * Wybór bibliografii w języku polskim * Wybór bibliografii w języku niemieckim
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 15439 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Bibliogr. s. 353-362.
Wychowanie i jakość przeżyć pierwszych lat życia mają decydujące znaczenie dla całego późniejszego życia. We współczesnej rodzinie pozostaje jednak coraz mniej czasu na kontakt rodzica z dzieckiem, na wspólną zabawę i czynne, kreatywne spędzanie czasu. Jak można temu przeciwdziałać? Waldorfska pedagogika małego dziecka ma pod tym względem bardzo wiele do zaoferowania. Autorka wykorzystuje w tej książce swe wieloletnie doświadczenia poczynione we własnej rodzinie oraz podczas pracy w żłobku i w przedszkolu waldorfskim. Mam czas dla dziecka to poradnik dla rodziców i wychowawców małych dzieci. Oprócz praktycznych porad wychowawczych przedstawia wiele przykładów zabaw z małymi dziećmi, pomysły na własnoręczne robienie prostych zabawek z naturalnych materiałów oraz święcenie świąt dorocznych w domu i przedszkolu.Z niniejszej książki mogą i powinni skorzystać nie tylko studiujący pedagogikę czy przygotowujący się do nauczycielskiego zawodu studenci różnych kierunków kształcenia, ale także wychowawcy naturalni, jakimi są rodzice czy opiekunowie różnych środowisk, w których prowadzone są zajęcia czy spotkania z naszymi dziećmi. Niewątpliwie najbardziej skorzystają z niej ci, którzy pracując czy pełniąc służbę w waldorfskich placówkach oświatowych i opiekuńczych w naszym kraju, otrzymują przewodnik po pedagogice napisany nie tylko z wnętrza znanych autorce instytucji, ale i z wnętrza nauki.Ze wstępu prof. zw. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 16204 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Bibliogr.
Wychowanie i jakość przeżyć pierwszych lat życia mają decydujące znaczenie dla całego późniejszego życia. We współczesnej rodzinie pozostaje jednak coraz mniej czasu na kontakt rodzica z dzieckiem, na wspólną zabawę i czynne, kreatywne spędzanie czasu. Jak można temu przeciwdziałać? Waldorfska pedagogika małego dziecka ma pod tym względem bardzo wiele do zaoferowania. Autorka wykorzystuje w tej książce swe wieloletnie doświadczenia poczynione we własnej rodzinie oraz podczas pracy w żłobku i w przedszkolu waldorfskim. Mam czas dla dziecka to poradnik dla rodziców i wychowawców małych dzieci. Oprócz praktycznych porad wychowawczych przedstawia wiele przykładów zabaw z małymi dziećmi, pomysły na własnoręczne robienie prostych zabawek z naturalnych materiałów oraz święcenie świąt dorocznych w domu i przedszkolu.Z niniejszej książki mogą i powinni skorzystać nie tylko studiujący pedagogikę czy przygotowujący się do nauczycielskiego zawodu studenci różnych kierunków kształcenia, ale także wychowawcy naturalni, jakimi są rodzice czy opiekunowie różnych środowisk, w których prowadzone są zajęcia czy spotkania z naszymi dziećmi. Niewątpliwie najbardziej skorzystają z niej ci, którzy pracując czy pełniąc służbę w waldorfskich placówkach oświatowych i opiekuńczych w naszym kraju, otrzymują przewodnik po pedagogice napisany nie tylko z wnętrza znanych autorce instytucji, ale i z wnętrza nauki.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 37 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Wszystkie tematy poruszone w książce obracają się wokół kwestii: jak należy przeorganizować proces przechodzenia dziecka z przedszkola do szkoły? Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w Niemczech zrodziło się powszechne przekonanie, jakoby w wychowaniu przedszkolnym przekazywano dzieciom za mało wiedzy, dzieci tylko się bawiły, a za mało uczyły. Sięgnięto więc po programy edukacyjne opracowane przez dwóch teoretyków wychowania: Gerarda Schäfera (wypracowanie działania wychowawczego zgodnego z naturą dziecka, a nie oczekiwaniami społeczeństwa) oraz Wassilosa E. Ethanakisa (podejście metakognitywne w edukacji, gdzie chodzi o bardziej efektywne przyswajanie treści).Książka podsumowuje wyniki konferencji ekspertów, na której przedstawiono argumenty na rzecz szerszych metod nauczania. Zawiera ona między wypowiedzi skoncentrowane wokół znaczenia dzieciństwa, dróg rozwoju małego dziecka oraz zadań wychowawcy w okresie wkraczania dziecka w wiek szkolny, przejścia z przedszkola do szkoły z perspektywy nauczyciela wychowawcy, kształcenia metakompetencji i funkcji ludzkiego Ja, zmienionej konstrukcji organizmu i "nowych chorób dziecięcych (ADHD, anorexia nervosa, otyłość, nabyty deficyt odporności wobec przemocy) oraz pedagogiki waldorwskiej.
Słowo wstępne (Andreas Neider) * Christian Rittelmeyer * O znaczeniu dzieciństwa. Aspekty ciała i duszy w edukacji * Geseke Lundgren * Droga rozwoju małego dziecka oraz zadania wychowawcy w okresie wkraczania dziecka w wiek szkolny * Peter Singer * Zaufanie przez doświadczenie – przejście z przedszkola do szkoły z perspektywy nauczyciela wychowawcy * Gerald Hüther * Kształcenie metakompetencji i funkcji ludzkiego Ja w okresie dzieciństwa * Jan Vagedes * Jak współcześnie dzieci uczą się kształtować swoje ciało? * Zmieniona konstytucja organizmu i „nowe choroby dziecięce” * Sylvia Bardt * Spirala zamiast drabiny – o programie nauczania szkoły waldorfskiej jako tworze organicznym * Thomas Jachmann * Autonomiczne uczenie się od pierwszego dnia szkoły * Inspiracje dla współczesnej dydaktyki waldorfskiej w klasach szkoły podstawowej * Margarete Kaiser * O zmianę sposobu przechodzenia z przedszkola do szkoły, ale jaką zmianę? * Informacje o autorach
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 15428 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Tyt. oryg.: Die gefrorene Blick : physiologische wirkungen des fernsehens und die entwicklung des kindes.
Bibliogr. s. 121-130.
Toksyczne działanie odbiornika telewizyjnego na dziecko jako widza znajduje w tej niewielkiej przecież rozprawie mocne uzasadnienie naukowe. Autor skupia się bowiem na tych wynikach badań, które - choć są rozproszone w czasie i przestrzeni - prowadzą do zaskakujących odkryć. Tak staje się w wyniku kumulacji wiedzy naukowej, jej wydobycia na jaw w rezultacie żmudnych dociekań badawczych. W ich świetle okazuje się, że emitowany przez telewizję program ingeruje w fizjologię ciała osoby skupionej na jego przekazie tak głęboko, że pogrąża świadomość w stan na granicy snu i jawy oraz destabilizuje cały system przemiany materii człowieka, w tym spowalnia także akcję serca. W istocie oglądanie telewizji prowadzi do nieuświadamianej sobie przez widza utraty wewnętrznej aktywności, osłabienia woli jego działania.Jak wykazują badania niemieckich naukowców, najmłodsze pokolenie spędza przed ekranem telewizora przeciętnie ok. 2,5 godziny dziennie, bez jakiejkolwiek bezpośredniej komunikacji ze swoim otoczeniem i bez aktywności ruchowej. Nic dziwnego zatem, że wyrasta ono w środowisku zagrażającym jego zdrowiu fizycznemu i psychicznemu. W następstwie biernej konsumpcji programów medialnych i cywilizacyjnych przemian coraz więcej dzieci ma zaburzone procesy zmysłowe, trudności ze słuchaniem, z koncentracją uwagi, z odczuwaniem własnych emocji czy z poruszaniem się w otoczeniu itp. Młody człowiek spędza cały swój wolny czas przed ekranem telewizora czy monitora komputerowego, poświęcając temu ponad 30 godzin tygodniowo. Na początku tygodnia ma ono trudności w przestawieniu się na słuchanie nauczyciela w szkole ("syndrom poniedziałku"). Dzieci miejskie przesiadują swoje dzieciństwo w domu.
Wprowadzenie do polskiego wydania * Fizjologiczne skutki oglądania telewizji a rozwój dziecka * Słowo od tłumacza * Słowo wstępne Edwina Hübnera * Słowo wstępne od autora * 1. Patrzeć a oglądać telewizję * Aktywne oko * Nieświadome ruchy oczu wynikiem aktywności ludzkiego Ja * Obrazy telewizyjne nie są zwykłymi obrazami * Siatkówka pod ostrzałem * Zastygłe spojrzenie * Stan alfa * Mniejsze zużycie kalorii niż podczas "nicnierobienia" * Oko marionetką kamery * Iluzja aktywności własnej * Brakujące pół sekundy * Ekran jako producent narkotyku * Kamera steruje opinią pod progiem świadomości * Telewizja znakomitym środkiem manipulacji politycznej * Zakonserwowane uczucia * 2. Kultura telewizyjna - mit i rzeczywistość * Elektroniczny ołtarzyk domowy * W oparach iluzji * Telewizyjne uzależnienie * Czy widzów uratuje telewizja interaktywna? * Trening konsumpcji w pokoju dziecięcym * "Grasująca " otyłość * Gdy dzieci stają się mordercami * 3. A jak my, dorośli korzystamy z telewizji? * Całkowita rezygnacja? * Wznieść tamę przeciw zalewającemu nas morzu bierności * Wzmożona uwaga zamiast półsnu * Stworzyć przeciwwagę! * 4. Dzieci i telewizja * Dzieci nie są dorosłymi w miniaturze * "Okna" w rozwoju dziecka * Procesy uczenia się u dzieci a telewizja * Rozwój mózgu do dziesiątego roku życia * Telewizor jako maszyna do wyłączania dzieci? * Dzieci patrzą zupełnie inaczej * Nie zostawiać dzieci sam na sam z telewizorem! * Rozważyć priorytety * Ograniczać czas oglądania i stymulować aktywność własną dziecka! * Stymulować obrazy wewnętrzne! * Czy rezygnacja z telewizji jest możliwa w praktyce i czy taka decyzja ma sens? * Wejście w wiek dojrzewania * 5. Dzieciństwo staje się nieme. Utrata mowy i troska o mowę w epoce mediów * Analfabeci funkcjonalni: nowe, powszechnie występujące zjawisko * Groźba przepaści między poziomami wiedzy * Mowa zanika * Zaburzenia rozwoju mowy w wieku przedszkolnym * Zagrożony jest cały dalszy rozwój dziecka * Dzienna dawka mowy: dwanaście minut * Telewizja szkodzi rozwojowi mowy * Fatalne następstwa błędnego modelu myślenia * Mowa to nie taksówka * Mowa jest sztuką ruchu * Słuchacz tańczy, słuchając głosek mowy * Dźwięki mowy przenikają całego człowieka * "Wrastanie" dziecka w mowę a kształtowanie się mózgu * Głośnikowi brakuje najważniejszego * Żywiołem dziecka muzyczność mowy * Obrazowość mowy jako siła kształtująca duszę * Aby nowy "pod-ton" zadźwięczał w słowach * Na początku jest Słowo * Bibliografia
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 190, 191, 2397 (3 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Rozdział pierwszy niniejszej książki przedstawia konkretny przykład zabawy dziecięcej i wyjaśnia, jakie możliwości kształcenia oferuje dzieciństwo, w którym dziecko ma szansę przeprowadzać różnorodne sensoryczne, motoryczne, rozwijające ducha i duszę doświadczenia, które wielostronnie pobudzają siłę fantazji, oraz nabywać istotnych kompetencji moralnych w spontanicznej aktywności. Jest to jednak możliwe tylko wówczas, gdy wychowanie na poziomie przedszkola i szkoły podstawowej nie jest ograniczone do ofert i działań edukacyjnych ?dostosowanych do potrzeb gospodarki? i ?gwarantujących zachowanie zasadniczych celów?. Zastąpienie spontanicznej zabawy przez instrukcję lub samodzielnej eksploracji otoczenia (co nazywa się czasem myląco ?pedagogiką zabawy?) przez ekonomicznie zorientowane instytucje edukacyjne oznaczałoby ? jak zostanie to ukazane ? zahamowanie rozwoju ?podstawowych kompetencji?, które w rzeczywistości są niezbędne do podejmowania różnych wyzwań przyszłości. Jeżeli przy tym niemieckie przedszkole jest przedstawiane zainteresowanym imigrantom jako grupa zabawowa (playground rather than a pre-school), daje to powód do wskazania, że t a odmiana czystej pedagogiki zabawy i działania nie powinna być tutaj faworyzowana. Twierdzenie, że przedszkola rzeczywiście zaspokajają prawdziwe, różnorodne potrzeby dzieci w zakresie edukacji, budzi wiele wątpliwości. Obok jakże istotnej dla rozwoju dziecka zabawy edukacja przedszkolna powinna obejmować opowiadania, wycieczki na łono natury oraz wycieczki do zakładów rzemieślniczych, działania rozwijające aktywność percepcyjno-motoryczną, ćwiczenia pobudzające do obserwacji własnego otoczenia oraz inne działania pedagogiczne tworzące możliwie jak najszersze i odpowiadające potrzebom rozwojowym dziecka przestrzenie edukacyjne. Nie chodzi tutaj oczywiście o przesuwanie czasu rozpoczynania nauki szkolnej do wieku przedszkolnego. Opisane powyżej dążenie do tworzenia wolnych przestrzeni dla rozwoju i edukacji dziecka zwraca się także przeciw coraz mocniej uwydatniającej się w społeczeństwie kulturze, którą północnoamerykańscy psychologowie i przedstawiciele nauk społecznych określają jako rapid-fi re culture, czyli ?kultura szybkostrzelna?. Formy przejawiania się i oddziaływania tego agresywnego, skomercjalizowanego i hamującego możliwości rozwoju przemysłu kulturowego zostaną skonkretyzowane w następnym rozdziale. Poprzez pojęcie to rozumiemy wszelkie ? wyprodukowane na masową skalę jedynie w celach komercyjnych ? zabawki, komiksy, książki dla młodzieży, filmy telewizyjne, opery mydlane, muzyczne DVD itd., które dzisiaj w coraz większym stopniu określają i ideologicznie ukierunkowują dziecięce światy życia codziennego.
Ograniczenie możliwości rozwoju dziecka poprzez przemysł kulturowy * Ćwiczenie podstawowych kompetencji w zabawie * Zabawa a kompetencja technologiczna * Konkurencyjność mediów posługujących się ekranem wobec zabawy * Zagrożenie swobodnej zabawy dziecięcej przez przemysł kulturowy * Kultura szybkostrzelna: przemoc i pośpiech w świecie, który otacza dziecko na co dzień * Cielesne skutki kultury stresu * Kultura mediów posługujących się ekranem i jej negatywny wpływ na rozwój duchowy, społeczny i cielesny dziecka * Czy telewizja i gry komputerowe powodują zmiany w mózgu dziecka? * Oddziaływanie telewizji i gier komputerowych na zdolności kognitywne dzieci * Raz jeszcze: nowoczesne media elektroniczne – dobrzy czy źli budowniczy ludzkiego mózgu? * Wykształcenie ogólne a cywilizacja techniczna * Humanistyczno-estetyczny i technokratyczno-ekonomiczny model edukacji * Tendencje w pedagogice: polityka oświatowa a historia mentalności * Edukacja czy instrukcja? Wypieranie celów edukacji humanistycznej * przez technokratyczno-ekonomiczne plany oświatowe * Mechanizacja życia codziennego dzieci * „Postmodernistyczny” model edukacji w opozycji do technokracji * Dzieciństwo: aspekty fizyczne i psychiczne * Raz jeszcze: edukacja w zabawie dziecięcej * O relacji między „centrum” (mózg) a „peryferiami” (tułów i kończyny) * Skracanie dzieciństwa na płaszczyźnie biologicznej: fenomen akceleracji
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 16573 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Pedagogika Waldorfska)
Bibliogr. s. 133-142.
Książka jest pierwszą polskojęzyczną prezentacją metod wczesnoszkolnego nauczania matematyki w szkołach waldorfskich. Skuteczność tych metod potwierdziła się w ciągu niemal stu lat waldorfskiej praktyki szkolnej. Do niezwykle charakterystycznych form waldorfskiego nauczania matematyki w młodszych klasach szkoły podstawowej należy uczenie się poprzez działanie, to znaczy w ruchu. Podczas liczenia i rachowania wszystkie dzieci - razem lub indywidualnie - rytmicznie klaszczą, tupią, chodzą, skaczą i odliczają na głos, w rytmicznych odstępach czasu rzucają i łapią piłeczki lub na przykład woreczki napełnione fasolą. Ruch ciała wprowadza dziecko w stan aktywności wewnętrznej. Taka wewnętrzna ruchliwość jest, zdaniem pedagogów waldorfskich, niezwykle pomocna przy tworzeniu i utrwalaniu w pamięci pojęć. Słuszność tego rodzaju metody (wskazanej przez R. Steinera już w 1919 roku!) potwierdzają między innymi wyniki badań Jeana Piageta, dotyczące rozwoju inteligencji w tak zwanej fazie operacji konkretnych, to znaczy u dzieci w wieku 12-13 lat. Punktem wyjścia w sposobie przedstawiania materiału na lekcjach w szkołach waldorfskich jest jedność. Jedność, która z kolei w najrozmaitszych postaciach objawia się jako wielość. Do właściwego rozwiązania wiodą różne drogi. Ważne jest, aby myślenie ucznia stało się giętkie i "mobilne", aby wykształcił umiejętność samodzielnego poszukiwania własnych sposobów. Lekcje matematyki mogą i powinny być źródłem przyjemności, zdumienia, podziwu. Przyjemności, która nagradza każde twórcze dokonanie. Zdumienia, bo oto dokonaliśmy odkrycia. Podziwu, bo w rezultatach odkrywamy piękno. Jeśli wyniki czynności obliczania (rachowania) są poprawne, są one również obiektywne. Dzięki temu lekcje matematyki mogą się przyczynić do rozbudzenia samoświadomości, wzmocnienia ufności we własne siły.Ze Wstępu tłumacza do polskiego wydania
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 17123 (1 egz.)
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej